Zeynep EZMEN
k-e-n-din-den kalkıp gelebilir misin ban-a

 

çok insani şeyler bekliyorum

kucağımda kediler

penceremde serçeler

yolum üzeri sessizce anlaştığım köpekler

dalında kokusunu esirgemeyen portakal çiçekleriyle

çok insanca şeyler


nasılsın

nasıl oldun

geçmişolsun gibi

çokinsanca şeyler


k-e-n-din-den kalkıp gelebilir misin ban-a

hemen

şimdi

Hak’tan eylemlerin gücüyle

kalkma

                                                      k-e-n-din-den                                                       

hiçama hiç gelme ban-a

tüm harflerin hecelerinle

insanlık-tan nasip-siz

kal dağıldığınyarda

oyârla

açtığındağlanmaz yaralarla


öyleinsansı’n sen

böyle güzelim ben


Zeynep EZMEN