.

ellerinısparta kokuyor

saçların gece çiçeği

söyle hangi bağban tanrı

uyuttu seni koynunda

nefesinde gül sesleri...

sen şimdi

aykırı bir turnasın

hem taze hem acemi

gülüşüne bin ihtimal astığım

hüznünle farıyan yüzün

evecen kırlangıç mevsimi

uçar zamansız vedalarla

kanat çırparak

ve geçerek hayal denizleri...

ruhlar sevişir ancak

nesnenin hükmünü yok sayıp

elestten ebede bir gizemi

tütsüleyip koruganlardan

ve dökülen yongalardan

kamga kabuk soyunup

eski baharlardan

yeniden gel emi....

.

m.binboğa