tamam geldim

yaralarıma toprak karışmış

kırgın ve perişan

içimde ısırgan dalı

hırlayan gövdem

geceye bastı ayağını

ya bulamazsam

bülbül gibi tarağım

bir tilki gördüm

et çıkarmaya kararlı

ateş ettim

bir köy bastım

yokladım ceplerimi

gören var mı

ya bulamazsam

güneş

şahdamarima dokundu

ben biledim bıçağımı

avazı hoştur dedim

kulaklarımda fakirlikten sıcak yanım

adını sevdi

ya bulamazsam

sudan korktum

kıvılcım kesti bakışlarım

koşamıyorum

ölümden ölüme fark var

eski tadı yok düğünlerin

ne işit ne söyle

ya bulamazsam

horozların sesi de yok

kaçını kestiler

kış yaklaşıyor

gözlerim görmüyor sayıklıyor

sabahın altısı

ayaklarım donuyor

basmaya cüret edemem

yalnızlık

ne haldeydi

      EYLEM DEMİR